Op de basisschool verliep alles enorm soepel. Mijn zus zat een jaar boven mij, dus een klas hoger was volgens de school en mijn ouders te moeilijk. In groep 7 werd er een IQ-test gedaan en bleek ik een HB’er te zijn. Niet gek dus, dat mijn groep-8-meester aanraadde dat ik naar het gymnasium ging.

In 1 Gymnasium kwam ik erachter dat ik niet wist hoe ik moest leren. Dit was een nieuwe uitdaging, wat mij voor het eerst echt bezig hield. Het was ook reuze interessant dat de vakken en onderwerpen zulke diepgang hadden. Al snel merkte ik echter dat ik het stampen niet meer bijhield. Mijn kortetermijngeheugen had me al die tijd gered (met een 6 voor Latijn en 7 voor Grieks), maar ik besloot dat ik er niet beter van werd om d.m.v. pure stress 9 hoofdstukken aan grammatica te onthouden. Vanaf de derde zit ik op het atheneum. In 4VWO heb ik een onderzoek gehad voor ADD en is mijn IQ nog een keer gemeten: ik ben nog steeds hoogbegaafd, maar heb nu ADD-medicatie.

Ik ben een vroege puber. Dat betekent dat ik in groep 7 begon met puberen (secundaire geslachtskenmerken en ‘hormoonhumeuren’) en rond de derde merkte dat mensen op dat moment op mijn niveau in groep 7/8 zaten. Ondertussen ben ik alweer zeer nuchter geworden voor mijn vrienden.

Nu is er één groot probleem: ik verveel me suf. 4VWO had veel nieuwe stof en bleef daardoor uitdagend, maar in dit jaar, 5VWO, is het allemaal zo ontiegelijk sáái. Elke les is een verdieping van een onderwerp dat al langs is geweest en bovendien is het voor mij enorm traag. Dit is het tempo van de mensen om mij heen (en dat zal ik ook respecteren), maar na zo’n les heb ik al een aangepast lesprogramma in mijn hoofd over hoe de docent zijn uitleg kan inkorten van 30 tot 5 minuten. Onderwerpen als relativiteitstheorie boeien mij dan wel, maar dan legt de docent een opgave uit die hij daarna niet eens zelf op kan lossen en hij kan mijn vragen moeilijk of vaak niet kan beantwoorden. Buitenschoolse activiteiten genoeg; het is meer de mate van uitdaging en het type les wat slecht valt bij mij. Ik klik meer met oudere mensen en heb het gevoel dat ik al klaar ben voor de universiteit.