BESTUUR

Als oprichter en voorzitter van Stichting Hoogbegaafd! breng ik hoogbegaafden van allerlei leeftijden en achtergronden bij elkaar, resulterend in een internationale community met een fantastisch team van intrinsiek gemotiveerde vrijwilligers. In 2016 werd ik genomineerd voor de Mensa Fonds Awards in de categorie Maatschappij.

Als wetenschapper droeg ik bij aan het beter begrijpen hoe het zeeleven reageert op de effecten van klimaatverandering. Daartoe heb ik diverse wetenschappelijke artikelen gepubliceerd en gesproken op internationale conferenties met relevantie voor biodiversiteit en natuurbehoud.

Inmiddels ben ik ondernemer en heb ik mijn eigen duurzame tekst-, vertaal- en social mediabureau: Green Writing. Green Writing voorziet ondernemers en onderzoekers met oog voor mens en natuur van krachtige teksten, vertalingen en social media om de zichtbaarheid van hun duurzame producten, diensten en kennis te vergroten. Voor de stichting verzorg ik met veel plezier de redactie en correctie van de artikelen in het E-magazine. Mijn filosofie: taal is leven. Communicatie is meer dan een serie woorden.

In mijn vrije tijd houd ik me graag bezig met creatief schrijven, schilderkunst, fotografie en fietsen. Ik raak nooit uitgeleerd: mijn leerhonger is ontembaar.

Hoe is Stichting Hoogbegaafd! ontstaan? Ik was al lang op zoek naar wat mij anders maakte dan veel van mijn leeftijdgenoten. Ik weet niet precies wanneer ik voor het eerst het woord hoogbegaafdheid bezigde, maar het uitte zich eerder in een samenspel van eigenschappen die zich samen onder die noemer bleken te scharen. Die eigenschappen had ik al eerder overdacht en uitgeschreven. Ze maken me tot wie ik ben en hoe ik handel.

Ik was op zoek naar herkenning en meer interactie vanuit een wederzijds begrip en respect. Een plek om vanuit onder andere mijn belevingswereld te sparren over van alles, zonder veroordeeld te worden, zonder als vreemd of ongrijpbaar gezien te worden. Die plek werd Stichting Hoogbegaafd!

Dat Stichting Hoogbegaafd! ooit zo groot werd, inclusief ontmoetingen, had ik in 2012 nog niet durven hopen. Sinds 2018 is de stichting een ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling).

Ik laat me telkens weer verrassen door de creatieve, spitsvondige en verfrissende inbreng van de mensen die zich hebben aangesloten bij Stichting Hoogbegaafd!: de bezoekers van onze bijeenkomsten, de leden van onze online community, de bloggers en alle vrijwilligers.

Als moeder van een uitzonderlijk hoogbegaafde jongen is het leven dagelijks een feestje. Tenminste, als je de mensen om je heen mag geloven. Een kind dat alles makkelijk kan, snapt en super snel leert. In onze omgeving, maar zeker ook op scholen zijn er veel misvattingen over wat hoogbegaafdheid nu eigenlijk is. En loop je tegen veel muren aan bij instanties. Hoezo, is hoogbegaafd zijn dan een probleem?

Als klein meisje vond ik de wereld altijd al een beetje vreemd. Ik zei dingen die andere mensen opvatten als naar of gek, terwijl ik oprecht gewoon een vraag stelde. Dat leren mij niet altijd makkelijk afging, zullen mijn ouders graag willen bevestigen. Leren, daar zag ik het nut niet van in. Wat heb ik er nu aan om breuken te leren? Waar en wanneer heb ik dat nu ooit nodig? De weeksluiting met toneel en zang, dat vond ik dan wel weer leuk. Iedere week deed ik met mijn beste vriendin hetzelfde liedje met hetzelfde dansje. Maar iedere week was het nog weer beter dan de vorige keer. Tenminste, dat vonden wij.

Later, toen ik moeder werd en nog weer later, toen de problemen in onderwijsland begonnen, kreeg ik de spiegel voorgehouden. Kwartjes vielen op hun plek en maakten dat ik tegelijk mijn zoon hielp op zijn pad en mijn wonden aan het helen was. En nog steeds zijn er momenten dat ik terug word geworpen in de tijd. Wat een mooie leerschool, naast mijn geweldige vent(je).

Ook in mijn werk ben ik veel met hoogbegaafdheid bezig en leid ik trajecten rondom passend onderwijs. Ook begeleid ik kinderen, ouders en scholen met vraagstukken rondom dit thema. Daarnaast ben ik schrijver en ontwikkel ik producten die ouders kunnen gebruiken in de opvoeding. Neem eens een kijkje op The Apple Tree.

Woorden die mij typeren zijn: inspirator, liefdevolle confrontator, blue sky thinker, visionair, betrouwbaar, eerlijk, liefdevol en sportief.

Je kunt mij iedere dag blij maken met een goed stuk chocolade, een uitgebreid diner met een goed gesprek, een lange wandeling en een stevige omhelzing.

Voordat ik consultant voor team- en leiderschapsontwikkeling werd, was ik een bekende pianiste van hedendaagse muziek. Na het volgen van een stevig academisch pad langs Madrid, Freiburg en New York belandde ik in Amsterdam om het experiment aan te gaan: hoe kun je muziek anders noteren en wat doet dat met de samenwerking met andere musici? Hoe kun je een markt creëren voor hedendaagse producties? Wat gebeurt er als we een vleugel onder stroom zetten?

Met andere woorden, mijn werk als pianiste en producente in het hedendaagse muziekveld draaide rondom drie thema’s: high performance in samenwerkingsverband, de genetwerkte hedendaagse muziekmarkt, en het gebruik van algoritmes om de klankmogelijkheden van akoestische instrumenten te vergroten.

Na een pianocarrière van zeventien jaar, met concerten in binnen- en buitenland waarbij levende componisten tientallen stukken voor mij schreven, vertaalde ik die drie thema’s uit de moderne muziek naar het bedrijfsleven. De grafische partituren voor ensembles vertaalde ik naar systemische tools voor teams, het genetwerkte model van de hedendaagse muziekmarkt naar een genetwerkt model voor vlugge en wendbare organisaties, en het gebruik van algoritmes naar een implementatiemodel voor digital transformation.

Ik werk nu succesvol als internationaal consultant die teams, leiders en hun bedrijven helpt om met goesting in een steeds veranderende markt te werken en resultaten te boeken.

Daarnaast ben ik mentor voor het Founder Institute Berlin en Women on Boards Brussels, waar ik vrouwelijke executives help om de digital transformation te omarmen als onderdeel van de Cross-border Digital Strategy Mentoring Program.

Ik werd geboren op het eiland Tenerife. Al heel jong wist ik een ding heel zeker: ik wilde de wereld verkennen. Ik heb in vijf landen gewoond en in veertien landen gewerkt. Ondanks mijn voorliefde voor het reizen heb ik een heel sterke band met de Teide-vulkaan op mijn geboorte-eiland. Daar komt zeker ook mijn creativiteit vandaan!

Ik heb een sterke interesse in langlevendheid, de Taoïstische bodywork, hoogwaardige voedingssupplementen en bewustwording. Men omschrijft mij als een mix van hart en Nederlandse businessfocus.

Voor Stichting Hoogbegaafd! zet ik me in op het vlak van diversiteit en inclusie van hoogbegaafden en de internationalisering van onze stichting.

“Waar een wil is, is een weg” is een belangrijke overtuiging die bij me past en die ik van jongs af aan heb meegekregen.

Mooie en grootse ambities hebben een aantrekkingskracht op mij. Zo ook van de Stichting Hoogbegaafd! met al haar betrokkenen.

Als moeder van drie jongens ben ik met hoogbegaafdheid in aanraking gekomen sinds zij naar de basisschool gaan. Veel schoolwissels, thuiszitten, onbegrip, instanties, onderzoeken, schooltrauma, leerplicht, PV… we hebben het allemaal meegemaakt. Met hulp van fijne mensen om ons heen kunnen we er mee omgaan en er onze weg in vinden.

Ik ben opgegroeid in het buitengebied tussen Arnhem en Nijmegen, in een liefdevol, warm en ruimdenkend gezin, als oudste van vier. Met geweldige ouders heb ik de best passende opvoeding gehad. Zij hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan wie ik ben, en dit geef ik door aan onze kinderen. Op enkele recalcitrante gedragingen na heb ik mijn schoolloopbaan naar wens en met diploma’s doorlopen. Ik paste me aan, maar vond mijn uitlaatklep al heel jong in sport, waarmee ik als meisje veel prijzen won. Ik had het op mijn 35^e bereikt om moeder te zijn van drie geweldige jongens, was CFO van een groot, dynamisch en betrokken familiebedrijf, universitair afgestudeerd, met twee accountantstitels en een fijn huis met ruimte om me heen.

Dat kwam allemaal niet vanzelf. Het was en blijft hard “werken”, bewuste keuzes maken, maar ook veel aanpassen en slikken. Ik heb veel onrecht en stressvolle situaties meegemaakt, onder hoge druk gestaan en veel spanningen ervaren.

Maar niks heeft me meer geraakt dan het verliezen van de verantwoordelijkheid en de grip op de zorg voor mijn eigen kind. Hij kwam 2 jaar geleden op zijn 7^e weer thuis te zitten. Diep in de put. Hij had me zo hard nodig en ik had alles opgezegd en deed er alles aan om voor hem te zorgen…

Gelukkig zijn we er goed doorheen gekomen en is de situatie nu stabiel. Onderwijs blijft een grote zorg. Het kost me veel tijd. Maar ik kan ook weer meer voor mezelf bezig zijn en help nu als zelfstandige andere creatieve, energieke ondernemers op financieel vlak. En het ondernemerschap bevalt me verrassend goed!

Met heel bewust streven naar positieve doelen en ervaringen blijf ik in balans. Vooral fysieke challenges in mooie, interessante omgevingen werken grensverleggend, geven zelfvertrouwen en verleggen de aandacht van hoofd naar lichaam. Zo heb ik vorig jaar als “cinglé” 3 keer de Mont-Ventoux beklommen en maak ik met de kids bikepackend en hikend veel mooie en uitdagende tochtjes… voor ons allen het beste medicijn!

Ik zou graag meer bekendheid willen voor de mooie zijnskenmerken van hoogbegaafdheid die we in de huidige maatschappij zo hard nodig hebben. Vanuit mijn werk zie ik veel hoogbegaafdheidskenmerken bij ondernemers, maar ook veel ondernemerskenmerken bij hoogbegaafden…

Hoe mensen mij typeren: Sterk, volhouder, flexibel, open-minded, analystisch, kritisch, deskundig, positief, daadkrachtig.

“Two roads diverged in a wood, and I –
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.”

Aldus Robert Frost in zijn gedicht The road not taken. Na hoge bergen, diepe leerkuilen en onbegaanbare wegen ben ik op de plaats waar ik hoor, maar dat is weleens anders geweest.

Als jonge Ellen had ik nog nooit gehoord van hoogbegaafdheid en gelijkgestemden. Ja, ik was anders dan de rest, dat had ik wel in de gaten, maar ‘gelukkig’ leerde ik al snel hoe ik me zo kon aanpassen dat ik niet opviel in een groep. Samen met vallen, opstaan en zitten op blaren haalde ik keurig mijn diploma.

Bij mijn studiekeuze legde ik de lat vooral niet te hoog, want stel je voor dat je er niet overheen komt. Liever te laag, dan struikel je niet. Dat dit gebrek aan uitdaging ook onderprikkeling tot gevolg kan hebben, voorzag ik toen nog niet. Na de pabo zocht ik nieuwe motivatie en uitdaging op het conservatorium. Die vond ik daar, samen met een flinke portie zelfevaluatie en ontplooiing.

Het was pas jaren later dat ik in mijn werk als huiswerkbegeleider in contact kwam met hoogbegaafde kinderen die net als ik moeite hadden met leren en totaal niet voldeden aan het beeld dat menig persoon heeft van ‘de hoogbegaafde’. De connectie die ik als vanzelf had met deze leerlingen vond ik interessant, en dat verklaart ook de verdere invulling van mijn loopbaan.

Op dit moment sta ik als coördinator hoogbegaafdheid en leerkracht hoogbegaafdenonderwijs midden tussen de gelijkgestemden. Ik ga voor hen door het vuur en strijd voor onderwijs dat aansluit bij hun onderwijsbehoefte. Ik voel mij een bevoorrecht mens dat ik deze groep kinderen mag begeleiden. Zij hebben mij op hun beurt geholpen in het proces van zelfacceptatie. Het is door het contact met gelijkgestemden, kinderen en volwassenen, dat ik nu ben wie ik ben. Dat ik mezelf accepteer. Dat ik mezelf begrijp… soms dan. Ik gun anderen een soortgelijk proces, een vergelijkbaar gevoel.