20 januari was het zover; er werd een make-a-thon georganiseerd in De Observant in Amersfoort. Langzaam druppelde een groot gedeelte van alle deelnemers binnen, bíjna iedereen had de sneeuwval van die dag doorstaan. Het was de eerste keer dat ik zo veel hoogbegaafden bij elkaar zag. Vanaf de bank keek ik rustig om mij heen; zijn er bepaalde dingen waar je een hoogbegaafde aan herkent? Wat hebben we precies gemeen en hoe zouden al deze mensen hun leven hebben geleefd, wel of niet wetend dat ze hoogbegaafd zijn?
Na een warm welkom en een overzicht van de dag begon het programma. We kregen allemaal een soort memorykaartje, waar we zelf een bijpassend plaatje (met daarbij een persoon) moesten zoeken. Via stellingen gingen we met elkaar in gesprek nadat de kaartjes aan de waslijn werden opgehangen, vooral om in te kunnen schatten in welke mate iedereen zichzelf kon vinden in de stelling. Mij viel op hoe hoog de intensiteit van de groep was toen we met elkaar in gesprek gingen; het leek wel alsof de hele ruimte werd gevuld met voelbare denkkracht.
Merijn: “De dag begon een beetje chaotisch omdat de mede-host vertraging had. Sinds een aantal jaar ben ik mij actief aan het inzetten voor educatie over hoogbegaafdheid. Ik vind het heel leuk hoe typisch iedereen is, dat je bij een vraag meteen merkt dat mensen heel veel te vertellen en te vragen hebben. Maar ook dat mensen zo enthousiast zijn.”
Toen gingen we in kleinere groepen aan de slag via de make-a-thonmethode. Het was heerlijk om allerlei details op een briefje te kunnen schrijven en met elkaar te kijken wat er nodig is om iemand die niet hoogbegaafd is mee te kunnen nemen in hoe wij de wereld ervaren. De losse ideeën werden gebundeld en per groep voorgedragen.
Na een heerlijke lunch vol tijd voor het uitwisselen van nummers en gedachtes, kwamen ook de mensen die het middagprogramma volgden. Leuk om te zien hoe de nieuwe mensen samen met ons aan de slag gingen om van de losse ideeën een heel uitvoerbaar plan te maken. Op een gegeven moment waren we zo enthousiast dat we er in ons groepje helemaal in opgingen. Uiteindelijk werden de vijf ideeën per groep gepresenteerd, waardoor elk idee begon te leven. Met een borrel ter afsluiting kwam de dag tot zijn einde.
Marlon: “Ik heb deze dag als heel intens en leerzaam ervaren. Zelf ben ik niet hoogbegaafd, maar ik vond het vooral interessant om eens te horen waar mensen die hoogbegaafd zijn, tegenaan lopen. Van deze dag heb ik meegenomen dat ik iets verder mag denken als er een probleem is, en dat het oplossen ervan echt wel realistisch kan.”
Hoe wist diegene het, dat diegene niet begaafd is? En hoe ervaarde diegene het dan tussen begaafden, naast intens?