Faye ging met 4 jaar naar de kleuterschool en wilde leren. Op school was ze voorbeeldig maar thuis kwam haar frustratie eruit en werden de woede-aanvallen steeds erger. Met 5,5 jaar ging ze naar groep 3 maar ze werd niet begrepen en niet gezien. Ze keerde steeds meer in zichzelf en durfde in de klas niet meer te praten. Na een schoolwissel en een versnelling naar groep 5/6 ging het even beter. Tot ze eind groep 5 al op half groep 7-niveau bleek te zitten. School kon haar niks bieden en Faye verveelde zich en keerde weer in zichzelf. Na groep 6 wilde school haar versnellen naar groep 8 met 8 jaar. Dit wilden wij en Faye zelf ook niet. Ze was zo teleurgesteld in het schoolsysteem, voelde zich zo eenzaam en niet begrepen dat ze niet meer naar school wilde. Haar angsten werden steeds groter en haar lijf en hoofd bleken compleet overspannen. Na een aantal maanden thuis volgt ze nu een onderwijs-zorgtraject en hopen we dat ze nog terug kan keren in het onderwijssysteem. We rijden nu ruim 240 km per week om haar te brengen en te halen, waardoor het onmogelijk is voor één van ons om te werken. We hopen ooit weer onze vrolijke, gezellige meid zonder zorgen terug te zien.