Vrij denken

Van de week had ik een fijn gesprek met een heel inspirerende, vrij denkende man. Vroeger, zo vertelde hij me, werd hij niet erkend in zijn vrijdenkendheid, werd hij juist raar gevonden of weggezet als lastig, slecht luisterend. Heden ten dage wordt hij betaald om anders te durven denken, tegen heilige huisjes aan te trappen en alles wat hij denkt te ventileren.

Out of the Box

Hoe lekker is dat? Om te kunnen zeggen wat je denkt, ook al is het zo ver out of the box dat anderen je wellicht niet kunnen volgen? Om je gedachten de vrije loop te laten en rijkelijk te kunnen doordenken? Om je gedachten niet te hoeven stoppen omdat het niet het direct een antwoord is op de vraag, maar gewoon te blijven associëren totdat je een punt bereikt waarop je denkt: yesssss, this is it.

Problemen, problemen

Want hoe vaak doen we dat nog: vrij denken, associëren, out of the box denken, denken in oplossingen in plaats van problemen? Er is altijd een oplossing voor een uitdaging. Vind ik. Een probleem, al kies ik liever voor ‘uitdaging’, is er een om aan te pakken, van alle kanten te bekijken en vervolgens eens goed om te draaien, rond te draaien, over de kop te laten gaan en binnenstebuiten te keren. Om echt te kunnen zeggen dat je het van alle kanten hebt bekeken. En er vervolgens mee aan de slag te gaan. Want een oplossing, is er altijd. Als je ernaar durft te kijken, ervoor open durft te staan en de wil hebt om het op te lossen.

Gedachtenspinsels

En terwijl ik met die heerlijke man zat te praten, overviel me opeens een even zo heerlijk gevoel. Niet van die man, al was hij zeker zeer aangenaam gezelschap, maar van dat vrije denken. Dat onbegrensde denken. Wanneer had ik voor het laatst met iemand zo openlijk en in daadwerkelijk uitgesproken woorden gepraat? Wanneer heb ik voor het laatst iemand tegenover me gehad met wie ik kon denken in mogelijkheden, uitdagingen en gedachtegangen die het bewandelen waard waren?

Loom, op zondagmorgen

En opeens viel me een beeld binnen van een zondagmorgen, loom in bed met een toenmalig vriendje. Heerlijke uren filosoferen, ‘wat als’ vragen stellen en nadenken over hoe het leven er uit zou kunnen zien als dit en dat. En iedere keer als ik dan weer op straat liep of in de collegebanken neerstreek, overviel mij de alledaagsheid van het bestaan. Want daar leefde dit soort vragen helemaal niet, daar was het zaak te leren wat er in de boeken stond, je te gedragen volgens de regels en zo-doen-we-dat-nou-eenmaals, en dat zo goed mogelijk te doen en te onthouden. Daar werd je niet uitgedaagd om anders te denken of zaken aan de kaak te stellen.

Wie ben jij nou helemaal?

Ooit heb ik een boekverslag gemaakt in de Ik-vorm, omdat het boek ook zo nadrukkelijk zo was geschreven. Afgemaakt werd ik, door de leraar. Want wie dacht ik wel niet dat ik was, ik had dat boek toch niet geschreven? Over doen! Teleurgesteld en afgevlakt heb ik toen het verslag gemaakt, de grootst mogelijke afstand tot de hoofdpersoon in acht nemend. Want ja, wie was ik nou helemaal?

Anders denken

Dus ja, dat anders durven denken en anders durven zijn, dat is wel een dingetje. Voor mij. En voor veel mensen. Want is anders alleen maar anders? Of is anders minder, meer, beter, slechter? Of gewoon anders?

Doe het groots en meeslepend

Van het weekend kwam er een mooie quote voorbij over je dromen waarmaken. Dat als je iets doet, je het groots en goed moet doen en dat als je je het kunt voorstellen, het mogelijk is. En daar houd ik van. Denken in mogelijkheden, denken in oplossingen, denken in ja, denken in dingen anders aanpakken dan anders, gewoon omdat het kan en omdat het vaak andere uitkomsten oplevert. Die fijner zijn, beter zijn voor de mensen om wie het gaat, die beter passen, die recht doen aan de omstandigheden en mogelijkheden op dat moment.

Van de hoed en de rand

Dus als iemand bij mij aanklopt met een uitdaging, vraag ik honderduit om alles te begrijpen en echt de hoed en de rand tegen te komen. En dat laat ik een tijdje door mijn gedachten gaan. En iedere ingeving wordt gevolgd. Net zo lang totdat zich een passende oplossing aandient. En die is soms niet passend binnen het bestaande kader. En soms wel. Of gedeeltelijk. En dan gaan we kijken hoe we het passend kunnen krijgen.

Uitweg

Dus ‘dat kan niet’, of ‘zo werkt het niet’, of ‘zo doen we dat nou eenmaal’, of ‘dat mag niet’, of ‘zo zit het niet in elkaar’, die komen er bij mij niet in. Want als een oplossing dringend is, als het echt nodig is dat we een uitweg vinden, is er altijd een pad. Er is altijd een manier om er anders naar te kijken. Is het niet van voren, dan maar van opzij. Of van onderen. Of van links boven met een knik naar rechts.

Waardering

Ik word inmiddels ook gewaardeerd om dat anders durven denken. En meerdere gedachten, stromingen of oplossingen met elkaar te combineren. En dat is heerlijk. Want zo ben ik. En dat er mogen laten zijn is zo fijn. Dus dank je wel, heerlijke man, dat je mij weer even mij hebt laten zijn en dat we samen mooie dingen hebben kunnen bedenken. Die voor veel mensen een oplossing zouden kunnen zijn.

Tips

  1. Plan associatiemomenten met je kids. Denken staat helemaal vrij. En elk idee is goed. Begrens het denken niet en kap elkaar niet af, bekritiseer elkaars idee niet. Laat het gaan, alles is mogelijk. Wie weet waar je uitkomt?
  2. Een probleem voor handen? Maak er een uitdaging van en vraag elk gezinslid of ze een oplossing weten. Al die oplossingen samen zouden wel eens de nieuwe weg kunnen zijn.

Wij steunen jou. Steun jij ons ook?

NU DONEREN

© Tekst Marije Miltenburg van The Apple Tree | Redactie Alice K. Burridge van Green Writing | Beeld Seth Matahelumual van Epicart | Stichting Hoogbegaafd!