Onze zoon heeft al van jongs af aan een ontwikkelvoorsprong gecombineerd een sterke eigen wil en hoogsensitiviteit. Bewust hebben we daarom gekozen voor een school met ervaringsgericht onderwijs, waar het kind centraal staat. Na 5 weken op school werd ons beeld ook bevestigd door de leraren en is al snel externe begeleiding ingezet. Hoewel er zeker momenten zijn dat niet alles vlekkeloos loopt hebben we gemerkt dat – door zelf tijdig aandacht te vragen voor zijn behoeften en er gezamenlijk in op te trekken – er veel mogelijk is. Bij de start van groep 2 hebben we voor het eerst gemerkt dat hij droevig thuis kwam omdat hij bepaalde zaken nog ‘niet mocht’. Dat maakt dat ik me zeker kan voorstellen dat er vaker dergelijke situaties zullen zijn en ik dus ook de verhalen van anderen goed kan begrijpen. Het aansluiten van behoeften en aanbod blijft aandacht vragen. Geleerd heb ik wel dat in het goede en respectvolle gesprek over hoe/wat kan er wel, er veel mogelijk is. Het gaat me daarom aan het hart als het niet in de gezamenlijkheid leerkracht/ouder lukt om op te trekken in het belang van het kind. Ik deel dit verhaal om ook een positieve ervaring met jullie te delen. Ik zie namelijk ook oprechte betrokkenheid van leraren om juist wel kinderen die afwijken van het reguliere te willen begrijpen en te willen begeleiden. Maar daar ook hulp en steun vanuit ouders bij nodig hebben.