Vandaag verscheen in het OV-blad Metro een artikel over hoogbegaafdheid, intensiteit, ondernemen en carrière met voorzitter Alice aan het woord. Dit naar aanleiding van de Week van de Hoogbegaafdheid.
Of ze het woord hoogbegaafd niet een beetje achterhaald vindt? Ze beaamt dat dat ‘hoog’ mensen kan doen steigeren, zeker in deze tijden waarin ‘gelijkheid’ zo cruciaal is en zelf zinspeelt ze ook liever, „It’s living with intensity, leg ik dan uit. Ik ben gewoon anders bedraad daarboven, het past perfect in de neurodiversiteit.” Een ander woord dat goed in 2020 past, zou wat haar betreft extra-intens zijn, „klinkt ineens heel anders, hè?”
Wil je hierover van gedachten wisselen? Zie dan onze posts op onze Facebookpagina, LinkedInpagina en op Instagram.
Lees hier het artikel op de website van Metro >
Vind hier de PDF >
Wij steunen jou. Steun jij ons ook?
© Tekst Iris Hermans, Metro | Beeld Seth Matahelumual van Epicart
Treffend artikel. Het kan wat schuren hier en daar, anders bedraad is een mooie vondst.
Nooit te laat om te reageren. Komt nu pas op mijn pad.
Anders bedraad, een mooie vondst.
De editor kent het woord niet maar ik wel hoor. Van nature interesse in hoe iets in elkaar zit en groot geworden in de techniek. Nu na 71 jaren nog steeds op zoek. Dan ben je tocht niet zo hoogbegaafd zal je denken en dat denk ik ook maar… zeker wel anders. Anders als wat en anders dan wie? Anders dan je omgeving waarbinnen je, je begeeft.
Al heel jong nadenken over alles en niets. Wat niets is voor de ander was wel iets om over na te denken voor mij. Dat geeft verwarring voor de ander maar ook voor mijzelf. Geconditioneerd in het geloof maar crisis alom. Mijn nieuwe geloof? “Het geloof in een rechtvaardigere mensheid”.
Ja anders bedraad, autonoom werkend en voelend mens met ambitie, dat wel. Meer zien en horen en voelen dan mij lief is. En wat mij lief was bleek dan weer een vergissing, of niet? In ieder geval levert het wel weer een trauma op. Waarom? Omdat dit mens intens doet na te hebben gevoeld en gezien wat hij moest doen. Waarom toch zo intens? zo diep WAAROM ?
Mijn verhaal is natuurlijk lang en zou genoeg zijn voor een boek. 71 jaar anders bedraad of anno 2020 verkeerd geprogrammeerd. Als techneut zeg ik dan, gewoon even andere software laden. O ja mijn hardware was ook al anders bij mijn tewaterlating. Bleef wel drijven maar had wat aanpassing nodig. Dus de complexiteit was wel compleet.
Maar ik ben een mens en geen machine of voertuig. Toch schrijf ik er nu over en overzie steeds meer. Hoe het kwam, hoe het ging, hoe het is en nu waarachtig ook nog het waarom. Want…nieuwsgierig, technisch, intens, rechtvaardigheidsgevoel, autonoom dat had ik blijkbaar van nature maar wat moet je er mee in een milieu waar geen plaats is voor dit soort flauwekul maar pragmatisch meebouwen aan een nieuwe samenleving. “van net na de oorlog”
Ik voel en hoop intens dat dit pad het goede pad is. Ik geloof nog steeds in de mens, want er zijn geen andere.
Kees van Vliet