Het thema lag al lang op stapel. Te wachten. Op nu, denk ik. “Bijzonder: Marie is net 14 en heeft haar diploma middelbaar al op zak” titelt de kop. Het artikel staat onder de rubriek “Opmerkelijk”. Dat vind ik opmerkelijk, dat wij dat opmerkelijk vinden.
De paardenmolen
R. vraagt aan de dame van de speelgoedwinkel hoeveel stukjes er juist in het bouwpakket zitten. De dame antwoordt dat hij daar eigenlijk nog veel te jong voor is. Het speelgoed in rij 3, dàt is meer voor zijn leeftijd.
Het reuzenrad
Je kind komt in een winkel en stelt onnoemelijk veel vragen aan jou. Vragen die niet bij zijn afmeting passen. De kassierster lacht eens, de meneer links van jou kijkt eens wanneer je hem een genuanceerd antwoord geeft. Je geeft je kind liever ineens de volle lading, om jezelf twintig vragen extra te besparen.
Het spiegelpaleis
Tijdens de opendeurdag van de lokale hobbyclub zie je L. openbloeien. “Echt iets voor haar” denk je. “Pas over twee jaar” hoor je bij de inschrijving.
De looping
Ook in de academische carrière lopen veel ouders tegen de meetlat.
Daar ben jij nog veel te jong voor.
Dat moeten ze nog niet kunnen.
Dat is pas voor binnen 3 jaar.
Het is het beste dat je haar nog niet leert lezen, dan stoten ze later op een nieuw probleem.
Probeer wel uit het curriculum te blijven, anders kunnen we hen niks meer op school aanbieden.
Als ouder moet je je vaak in bochten wringen om je kind toch maar iets te kunnen blijven aanbieden dat ze én graag doen, én op niveau is, én niet botst met wat ze op school later te zien krijgen.
Ik zie dagelijks kinderen die eigenlijk rijp zijn voor de rollercoaster van Marie. Een razendsnel tempo – als we deze kinderen ook eens de kans geven een ritje te maken. En wie weet… kunnen ze het.
