Vandaag weer iets nieuws in het nieuws: na twee jaar middelbare school opnieuw kijken naar het niveau van leerlingen. Want alleen een advies in groep 8 werkt niet goed genoeg.
Dat kan zomaar zijn. Zeker als dat advies sterk gebaseerd is op toetsen en gemiddelden. En dat gebeurt nog heel vaak… Maar wordt een advies na twee jaar VO niet ‘meer van hetzelfde’? Waar blijft de discussie over de manier waarop ons onderwijssysteem in elkaar zit? Met algemene eindtermen waar iedereen aan moet voldoen. Waarom kijken we niet veel vaker naar (kern)talenten van leerlingen? Waar zijn ze van nature goed in? Juist die talenten kunnen zij optimaal benutten: ze komen er ver mee terwijl het weinig energie kost of juist energie oplevert. Nog veel te vaak zijn wij als samenleving gericht op het energie steken in dingen die je nog niet goed kunt. Ook binnen bedrijven en andere organisaties zie ik dit nog heel vaak. Ik snap daar niets van. Het kost moeite om mensen een kant op te sturen die zich niet vanzelf ontwikkelt. Dat gaat ten koste van tijd die mensen kunnen steken in dingen die ze heel goed kunnen en waar ze energie van krijgen!
En dat geldt natuurlijk precies hetzelfde voor leerlingen. Waarom niet meer kijken naar talenten? En coachend onderwijs verzorgen? Met focus op het verder ontwikkelen van talenten. Dan wordt het ook interessanter voor kinderen en scholieren die niet in een gemiddelde passen. Meer- en hoogbegaafden bijvoorbeeld. Scheelt veel frustratie en gemiste kansen…
Finland, het andere onderwijsnieuws in het nieuws vandaag, lijkt op de goede weg?!
