Al jaren loop ik tegen een lat aan. Er gaat geen uur voorbij zonder dat ik bots tegen de grenzen van mijn eigen kunnen, tegen de grenzen van de maatschappij en vooral tegen mijn eigen verwachtingen. Om het duidelijk te stellen: als ik het heb over een lat, heb ik het over een verwachting. Een eis, een doel, een prestatie of een bepaald gedrag: zo'n verwachting kan vele vormen aannemen. Waar het wel altijd mee te maken heeft is met 'doen'. Het gaat niet om wie ik ben, maar om hoe ik vind dat ik zou moeten doen, zou moeten leven. [...]

Niets tegenstaand open. Je kent jezelf niet anders. Je mist een filter, een rem, afweer, afstand: omdat je met gevoel kijkt naar de wereld om je heen. Hoewel het je perceptie enigszins vertroebelt, vergroot het je fijngevoeligheid in het kwadraat. Je weet ook niet zeker of je daadwerkelijk iets ‘mist’. Je hunkert wel eens ongefilterd naar die filter, maar dat smachten lijkt toch intenser dan een enkelvoudig missen. Onwelwillende gedachten, stroeve emoties, te subtiele gevoelens om woord aan te geven, om in daden om te zetten. De omgeving absorbeert je, je zuigt je omgeving op. Je leeft binnenstebuiten, bent een extraverte [...]

Intense mensen groeien rap. Medemensen, omgevingen, beroepen, locaties… groeien niet per se even hard, even behoeftig met hen mee. Je kunt als intens mens wel eventjes de groei “on hold” zetten, maar al gauw stoom je alsnog door. De wereld lonkt, thema's fascineren, vraagtekens volgen denkbeelden op. Hoe geven we bedding aan de groeispurt, hoe honoreren we tegelijkertijd verbondenheid? Groei impliceert verandering, verandering schudt stress in je los. Dat is fysiek misschien spannend en rusteloos, maar ook op andere levensgebieden een potentiële uitdaging. Wanneer je in de diepte van je Zijnsbeleving een groeinood voelt broeien, voorzie je wellicht ook het beëindigen [...]

Bob heeft sinds kort zijn droombaan gevonden. Hij is treinmachinist en vindt dat geweldig. Elke dag gaat hij van het ene station naar het andere met een reuzevaart, en ziet hij het landschap voorbij zoeven terwijl hij na kan denken over de zin van het bestaan. Bob is een heel goeie treinmachinist. Nooit komt hij te laat. Hij is ook altijd vriendelijk naar zijn passagiers. Hij maakt grapjes via de intercom. “Dames en heren, deze trein stopt vandaag niet in Groningen. Morgen ook niet overigens. Dit is de trein naar Maastricht!” Hij kan niet horen of de mensen lachen, maar hij [...]

Vandaag ga ik weer eens een potje hoogbegaafd zijn! ...riep Bob van de daken, daarmee het succesvol volbrengen van dat voornemen gelijk in de kiem smorend. Het is niet erg hoogbegaafd om hoogbegaafd te zijn. Goed, Bob ging die dag drie boeken tegelijk lezen, deed iets creatiefs, dacht na over de zin van alles, verveelde zich een tijdje, ergerde zich aan een geluid, kon de juiste woorden niet vinden, voelde zich ongemakkelijk in gezelschap en de empathie kwam weer eens zijn oren uit. Tot zover niets aan de hand, een gemiddelde dag voor een hoogbegaafde. En daar zat hem de kneep. [...]

"Hoogbegaafd" betekent vaak dat je een beelddenker bent. Dat herken ik wel. En ik praat ook altijd graag met mijn handen. In mijn enthousiasme maak ik vaak veel gebaren om mijn woorden te ondersteunen. Maar ik heb ook hele verhalen in mijn hoofd. Een verhaaldenker, bestaat dat? Ik bedoel dan dat ik heel veel dingen waarneem en daar meteen iets omheen denk. Dat is die bedrading natuurlijk, het gaat gelijk los daarboven in dat koppie. Het hoeft niks spannends te zijn hoor, al is het maar dat ik gelijk in mijn hoofd aan iemand anders aan het vertellen ben wat ik [...]