Over Erik van Beesten

Analyticus en verteller (nerd pur sang). Erik is een slimmerik met een zwaar verleden, waar hij altijd sterker uit is gekomen. Hij vertelt graag over zijn leven, waar hij tegenaan loopt en wat hij heeft geleerd. Ondanks zijn autisme leeft hij niet volgens de labels: Erik is in de eerste plaats altijd gewoon Erik.

Denktijd: waarom ik tegen het bos praat

De kolkende realiteit van de moderne samenleving vraagt veel van ons. We banen ons allemaal een weg door overvolle treinstations, ellenlange vergaderingen, spitsuren, de wirwar van de supermarkt waar nou net jouw favoriete gerechtje niet meer in de schappen ligt. Gezeik, gezeur, gehannes. Voor de meesten vervelend, voor mij uiterst uitputtend. In de weekenden doe ik daarom vaak niet veel meer dan rusten, energie opdoen om de volgende week weer door te kunnen komen. Opladen, noem ik dat. Tegenwoordig heb ik echter iets toegevoegd aan dit ritme. Op zondagmiddagen stap ik op de fiets, en fiets ik naar het westen, de [...]

Door |2021-12-21T01:28:38+01:00september 18th, 2019|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |1 Reactie

De wereldenreiziger

In mijn jongere jaren wist ik me nooit goed staande te houden in groepen. Mijn aangeboren neiging om mijzelf af te zonderen weerhield me ervan om enige sociale contacten aan te gaan. Dit was ook niet mijn wens. Ik had altijd voldoende aan de verhaallijnen in mijn hoofd, de werelden die ik schepte in mijn eigen fantasie. Hierin was niemand onvoorspelbaar, niets was onduidelijk, alles gebeurde naar mijn wil. Niet omdat ik per se de controle moest hebben, maar meer omdat ik graag in een wereld wilde leven waar alles logisch was ā€“ en ik begreep alleen mijn eigen logica. Echte [...]

Door |2021-12-21T01:29:21+01:00mei 2nd, 2019|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |4 Reacties

Interpretatie

Terwijl ik hier in mijn bloedhete zolderkamertje de ventilator hoor brullen, denk ik terug aan deze bizarre periode van verandering. Het diploma is binnen; ik ben geen student meer. De enige constante in mijn leven, het schoolleven, is nu dan toch definitief afgelopen. Solliciteren, mailtje hier, gesprekje daar, en dan maar wachten, en hopen. Wachten totdat de volgende fase van mijn leven mag gaan beginnen. En ondertussen zit ik hier maar, in mijn bloedhete zolderkamertje. Ik heb altijd al moeite gehad met hitte. Boven de 26Ā°C is al te warm voor mij, laat staan 36Ā°C. En als het dan ook nog [...]

Door |2021-12-21T01:32:31+01:00augustus 16th, 2018|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Interpretatie

De kunst van het wachten

Als ik Ć©Ć©n slechte eigenschap van mijzelf moet noemen, dan is dat mijn ongeduldigheid. Ik heb een hekel aan wachten, en ik ben er ook simpelweg niet goed in, met name als ik niet verder kan zonder hetgeen waar ik op wacht. Soms heb je iets om te doen tijdens het wachten ā€“ zoals een artikel schrijven terwijl je wacht op een e-mail van je leidinggevende ā€“ maar soms ook niet. Gelukkig is er zelfs zonder extern tijdverdrijf nog wel wat te doen. Een eigenschap van autistische stoornissen die ik vaak in de media terug zie komen, is de neiging om [...]

Door |2021-12-21T01:32:50+01:00mei 19th, 2018|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor De kunst van het wachten

Beperkingsvrijheid

Ik heb al eerder geschreven over chaos en orde; over de schijnbare tegenstrijdigheid van mijn omgeving. Nu ik me sinds een kleine drie maanden in een moderne kantooromgeving bevind, is dit onderwerp weer ten tonele verschenen. Immers, in ieder modern kantoor is flexwerken dĆ© hype. Geen vaste bureaus in stoffige hokjes meer, nee, ā€˜kantoortuinenā€™. Ga maar ergens zitten. Voor velen is dit een vrijmakende oplossing, of een manier om wat variatie in het werk te houden. Voor mij is het een nachtmerrie. Er is weinig dat ik meer waardeer dan structuur. De orde die mijn chaos waarborgt. Maar zonder een vaste [...]

Door |2021-12-21T01:33:27+01:00april 29th, 2018|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Beperkingsvrijheid

Negen tot vijf

Daar zit ik dan. Afstudeerstage. Klaar met de schoolbanken, de stoffige lesstof, nu spant het erom: leuk dat je het allemaal weet, maar wat kan je ermee? Tijdens de voorbereidingen maakte ik me weinig zorgen. Ik had toch al eerder stage gelopen? Hoe anders kan dit nou zijn? Gewoon doen wat je weet en weten wat je doet, zoals een van mijn docenten zou zeggen. Hoe moeilijk kan het zijn? Bijna mijn hele leven klonken dezelfde klanken. Goh jongen, wat ben je toch slim, je weet het allemaal zo goed. Als je zo doorgaat, ga jij een briljante carriĆØre tegemoet. Al [...]

Door |2021-12-21T01:33:59+01:00februari 13th, 2018|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Negen tot vijf

Het stigma

Ik heb al eerder verteld hoe ik in het verleden vaak buiten de boot viel. Ik was te aangepast voor de groep der labels, maar nog te apart om volledige aansluiting te vinden bij het ā€˜gewoneā€™ leven. Echter, zelfs binnen mijn niche ervaar ik een zekere ontkoppeling. Ik merk regelmatig dat veel mensen met een hoge intelligentie neigen naar een van twee rollen: innovators en leiders. Innovators als Albert Einstein, Nikola Tesla, of Elon Musk. Leiders als Benjamin Franklin, Mahatma Gandhi, of Barack Obama. Hoogbegaafden zijn vaak een van de twee: ze hebben een revolutionair concept of idee, of zien een [...]

Door |2021-12-21T01:37:29+01:00december 28th, 2017|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Het stigma

Observeer en leer

Zo spraakzaam als ik nu ben, zo stil was ik als peuter. Voor een absurd lange tijd sprak ik slechts drie woorden: ā€œmammaā€, ā€œpappaā€ en ā€œMaxā€, de hond van mijn grootmoeder. Voor ruim een half jaar waren dat de enige woorden die uit mijn mond kwamen, wat mijn ouders zorgen begon te baren. Maar plots keerde het tij. Vanuit het niets sprak ik in volledige zinnen, gebruikte ik woorden waarvan niemand kon herinneren dat zij ze in mijn bijzijn gesproken hadden. Mijn grammatica was goed, en mijn woordgebruik divers: op mijn tweede vroeg ik aan mijn ouders wat het woord ā€œexplicietā€ [...]

Door |2021-12-21T01:38:03+01:00november 29th, 2017|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Observeer en leer

Ere wie ere toekomt

Sinds mijn zesde speel ik al schaak. Noem het stereotiep, maar het was voor mij een uitlaatklep voor mijn brein waar het onderwijs die niet kon bieden. Ik heb tot mijn veertiende getraind bij de juniorendivisie van de lokale schaakclub. Hierna betrad ik de seniorendivisie. Een ander stereotype aangaande het schaakspel toonde zich daar ook: mijn tegenstanders waren vooral heren op leeftijd, en ik zat daar als veertienjarige een beetje ongemakkelijk tussen. Tijdens een van mijn Ć©Ć©rste wedstrijden sloeg ik de dame van mijn tegenstander van het bord. Toen mijn schaakmentor kwam kijken wat er voor commotie was, greep ik de [...]

Door |2021-12-21T01:38:48+01:00oktober 3rd, 2017|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Ere wie ere toekomt

Chaos, in orde

Ik beschrijf mezelf vaak als een clean freak ā€“ in smoezelige, rommelige of smerige omgevingen kan ik me niet comfortabel voelen. Als ik in een dergelijke omgeving word geplaatst, is mijn eerste ingeving om het eventjes allemaal aan te pakken. Mouwen opgestroopt, hoezo permanente luiheid? Er is alle tijd voor een dag lang bankhangen ā€“ als het eerst maar schoon is. Ik besef me dat ik hier niet de enige in ben. Niet alleen vanwege mijn moeder, wiens irritatie jegens de rommeligheid van haar wederhelft boekdelen schrijft, maar ook vanwege de vele verhalen van mensen die net als ik niet kunnen [...]

Door |2021-12-21T01:38:33+01:00augustus 15th, 2017|Categorieƫn: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Chaos, in orde
Ga naar de bovenkant