Over Alicia Puik

Mijn naam is Alicia Puik en ben een hoogsensitieve & hoogbegaafde moeder van een (u)hoogbegaafd & hoogsensitief kind. Tegenwoordig zet ik mij in als Online Counselor (mindset/spiegel/therapie) dmv ad hoc chatgesprekken (zie puuralicia.nl). De puzzelstukjes uit het verleden zijn op zijn plaats gevallen door de komst van mijn zoon. Mijn interesses liggen voornamelijk op het gebied van communicatie (open verbinding), psychologie en daarin menselijke interactie, maar mijn creatieve brein schiet sowieso 1001 kanten op. Kernwoorden die bij mij passen zijn openheid, eerlijkheid, directheid, authenticiteit, wijsheid, vertrouwen, diepgang en respect. Ik ben -Puur- Alicia ! en vermaak me oa. met schrijven over hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit op mijn site www.puuralicia.nl .
~Wees trots op wie je bent, jij bent 'Bijzonderling'!~

Ik kan alles, behalve kiezen…

Een vriendin van mij heeft altijd duizend-en-één plannen en bijzonder genoeg weet ze daar, ondanks haar grote drukke gezin, ook altijd veel van uit te voeren. Soms ben ik daar wel eens jaloers op... op die daadkracht en tomeloze energie. Ikzelf ben van het type 'ik kan van alles, maar ik kan niet kiezen!' Met als resultaat dat ik eigenlijk stilsta... Daarbij vreet mijn hoogsensitiviteit energie en dat is iets dat ik niet 'uit' kan zetten. Plannen genoeg, maar het gebrek aan energie en de angst voor de eerste stap houden mij op m'n plaats, want wat als ik nú nog een [...]

Door |2021-12-20T03:44:12+01:00maart 6th, 2018|Categorieën: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Ik kan alles, behalve kiezen…

‘Everybody is a genius’

Toen ik begon met schrijven voor Stichting Hoogbegaafd! had ik nog niet kunnen bevroeden wat het effect ervan zou zijn op mijzelf en mijn lezers. Ik blijk het erg leuk te vinden om te schrijven en de reacties van herkenning die ik ontvang zijn talrijk. Mijn columns zijn hopelijk voor sommigen een steuntje in de rug, voor anderen gewoon leuk om te lezen, of ze zijn een weg naar meer kennis en begrip van het onderwerp hoogbegaafdheid. Echter maken sommige reacties mij ook verdrietig. Juist uit de (voor mij) overweldigende herkenning kan ik opmaken dat het nog steeds zeer slecht gesteld is met [...]

Door |2021-12-20T03:54:39+01:00februari 2nd, 2018|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor ‘Everybody is a genius’

‘Ben ik nu zo dom of jij nu zo slim?’

Wat veel mensen zich waarschijnlijk niet zullen realiseren of kunnen voorstellen is dat er veel hoogbegaafden zijn die zich in het verleden heel erg 'dom' hebben gevoeld (en nu nog bij tijd en wijle). Dit heeft verschillende oorzaken, maar de rode draad is toch wel: ze hebben zich altijd een vreemde eend in de bijt en nooit begrepen gevoeld. More the knowledge lesser the ego, Lesser the knowledge, more the ego. Albert Einstein Dat gevoel ontstaat meestal reeds in hun jeugd. Ter illustratie even een heel simplistisch, hypothetisch voorbeeld: je zit op de lagere school en al je klasgenootjes zeggen dat [...]

Door |2020-05-04T22:29:08+02:00januari 18th, 2018|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen, Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor ‘Ben ik nu zo dom of jij nu zo slim?’

In de wachtkamer

Als ik mijn columns doorlees zie ik dat het element 'wachten' veel vertegenwoordigd is. De titel van mijn eerste column spreekt al voor zich: 'Wanneer wordt mijn kind weer gelukkig?' maar bijvoorbeeld ook 'Het zit er wel in, maar het komt er niet uit' is het aanwezig. Als hoogbegaafd kind moet je veel wachten... Het begint met wachten op 'gezien worden', ... daarna wachten op de IQ test en op de uitslag daarvan, waardoor je in de tussentijd weer moet wachten... tot je eindelijk de juiste stof aangeboden krijgt... of wacht om toegelaten te mogen worden op fulltime hoogbegaafdenonderwijs. Hier kunnen echt jaren [...]

Door |2020-05-04T22:29:47+02:00januari 13th, 2018|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen, Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor In de wachtkamer

‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’

Bij zeer jonge kinderen wordt hoogbegaafdheid nog 'een ontwikkelingsvoorsprong' genoemd. Een ontwikkelingsvoorsprong openbaart zich dikwijls als een oneindige stroom vragen. Niet de gebruikelijke vragen die bij hun leeftijd horen, maar echt existentiële vragen en opmerkingen zoals: 'Waarom kunnen we God niet zien, bestaat Hij dan wel? En hoe kan Hij zonder vrouw een zoon hebben?' 'Als geloven iets is wat je denkt, is wat je denkt dan ook wat je gelooft?' 'Hoe zijn mensen ontstaan en waar zijn ze van gemaakt?' 'Mama, wat doe jij in mijn leven?' 'Als je doodgaat en je geest opstijgt, gaat je huis dan mee?' 'Waarom [...]

Door |2021-12-20T07:54:30+01:00november 22nd, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’

De bijzonderling als werknemer

Door het schrijven van mijn columns geef ik mensen een kijkje in mijn belevingswereld. Dit vraagt overigens best wat moed, want ik toon hierin ook mijn kwetsbaarheid. Maar waarom is dat eigenlijk zo beangstigend en waarom worden sensitiviteit en kwetsbaarheid eerder als zwakte gezien en gevoeld, terwijl we het vaak juist zo mooi vinden om het in anderen te zien? Als een potentiële werkgever mijn columns leest dan zou hij kunnen denken: 'Oei, zo'n sensitief en autonoom mens, wat moet ik daarmee?' Hij denkt waarschijnlijk eerder aan risico's dan aan kansen. Ik ben er echter van overtuigd dat hoogsensitieve medewerkers niet zouden [...]

Door |2021-12-20T07:53:48+01:00november 12th, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor De bijzonderling als werknemer

Voldoening of Erkenning?

Iemand vroeg mij laatst wat ik belangrijker vond in het schrijven van mijn columns, oftewel schrijver zijn voor Stichting Hoogbegaafd!: Voldoening of Erkenning? Mijn antwoord was: voldoening is fijn, maar erkenning voor wie (en wat) ik ben is ook fijn. Zeker als je je hele leven die erkenning nooit echt gehad of gevoeld hebt. Ik merk nu dat ik niet meer 'the odd one out' ben: er zijn méér "rare" mensen zoals ik! Dus als ik op dit moment zou moeten kiezen met betrekking tot het schrijven van mijn columns, dan kies ik voor 'erkenning'. Al geeft de herkenning bij vele lezers mij ook wel [...]

Door |2021-12-20T07:52:57+01:00november 2nd, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen, Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Voldoening of Erkenning?

Jong, blond, rondborstig èn slim?!?

Mijn gehele werkzame carrière heb ik er last van gehad: mensen die moeite hadden met mijn "slim-zijn", vooral in de logistieke mannenwereld waarin ik mij bevond. Er wordt gezegd dat vrouwen konkelen, maar vlak de mannen alsjeblieft niet uit! (Kunnen we daar niet een apart woord voor verzinnen?) En waren er soms niet de mannen, dan waren er wel benijdende vrouwen die het voor mij lastig maakten om geaccepteerd te worden. Al vanaf mijn allereerste stappen in de werkende wereld - ik was 19 - ben ik gestereotypeerd, tegengewerkt en zelfs gesaboteerd. Nu wil ik zeker niet alle mannen over één kam scheren, maar [...]

Door |2021-12-20T08:04:13+01:00oktober 19th, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Jong, blond, rondborstig èn slim?!?

‘Het zit er wel in, maar het komt er niet uit…’

Dat is wat zijn basisschool vroeger over mijn man zei, en waarom we nu dus voor fulltime hoogbegaafdenonderwijs gekozen hebben voor onze zoon. Nu we door ons kind weten wat hoogbegaafdheid inhoudt, herkennen we er steeds meer van onszelf van vroeger in. Zo blijkt dit dus ook (nog) bij onze zoon te zijn: het zit er wel in, maar het komt er niet uit. Hij laat niet zien wat hij kan, want hij h/er/kent zijn eigen potentie nog niet en zit zichzelf enorm in de weg. Veel hoogbegaafde kinderen, en voornamelijk de kinderen die lekker in hun vel zitten, hebben een onverzadigbare zucht naar kennis en willen [...]

Door |2021-12-21T01:16:25+01:00september 20th, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde kinderen|Tags: |1 Reactie

Ik ben ‘bijzonderling’!

Gedurende mijn hele leven zijn er, om mij te omschrijven, woorden gebruikt als apart, raar, een kluizenaar, anders, te gevoelig en irritant. Dat laatste omdat ik blijf doorvragen en/of omdat ik het regelmatig bij het rechte eind blijk te hebben. Dat klinkt wellicht arrogant, maar zal voor veel hoogbegaafden herkenbaar zijn. Ook zijn er woorden gebruikt als bijzonder, te open, te eerlijk, te bijdehand, en als ik geluk had, wijs en puur. Mijn moeder gaf me in ieder geval (onbewust) vertrouwen mee door aan anderen te vertellen: 'die loopt niet in zeven sloten tegelijk'. Vroeger en nu nog steeds kunnen mensen [...]

Door |2021-12-20T22:05:27+01:00september 4th, 2017|Categorieën: Hoogbegaafde volwassenen|Tags: |Reacties uitgeschakeld voor Ik ben ‘bijzonderling’!
Ga naar de bovenkant