Je kinderen door een onderwijssysteem coachen voelt als proppen, duwen en forceren met als eindresultaat de minder flatteuze titel die school voor je in petto heeft: de lastige moeder. Dat het net deze “lastige” moeders zijn die iedere dag, tegen beter weten in, hun kinderen naar school brengen, om ze vervolgens zeven uurtjes later weer in tranen en totale wanhoop weer van school te halen, daar heeft niemand een notie van. Vooral school niet, omdat school het altijd beter weet. Het is immers een school.

Aanpassen maar niet afstemmen, met grote gevolgen van dien. Verdriet, frustratie, lichamelijke en geestelijke klachten zorgen er tot op heden niet voor dat een lastige moeder op haar knieën wordt gebracht. De grootste drijfveer: haar onzichtbare jonge eendjes, die ze ziet opgroeien tot jongvolwassen zwanen die goed in staat zijn om daadkrachtig bij te dragen aan een maatschappij. Een balans houden tussen goed of kwaad, blij of verdrietig… de lastige moeder is in staat om het allemaal waar te maken. Een lastige moeder is de accu voor vele kinderen.

Lastige moeders weten dat hun kinderen meer zijn dan de onvoldoende op een kortzichtig proefwerk.

Het zijn net de ongrijpbare kinderen die vervelend gedrag vertonen, de dagdromers die niets vernemen van de gegeven lesstof omdat eigen gedachtes te interessant zijn om te negeren. Het zijn de kinderen die geen genoegen nemen met het juiste antwoord omdat het juiste antwoord net zo goed onjuist geïnterpreteerd kan worden. Het zijn de kinderen die geen genoegen nemen met een enkel juist antwoord, maar die vele juiste antwoorden kunnen vormgeven, geniale denkstructuren die een lastig obstakel vormen binnen een onderwijssysteem.

De kinderen van lastige moeders zijn stiekeme, geniale pareltjes waar in de nabije toekomst grote behoefte aan is.

Het is een onderwijssysteem dat niet wil knakken of buigen, omdat een eigen schoolse visie wordt bepaald door wet- en regelgeving.

Het huidige leersysteem overeind houden gaat ten koste van vele kinderen, die zich moeten voegen naar deze bijna dwangmatige wet- en regelgeving dat een schoolsysteem plichtmatig opvolgt omdat het een mooi gedekte tafel aanbiedt voor vele hongerige mondjes, maar helaas niet voldoende voedingsstoffen blijkt te hebben voor alle mondjes.

In een schoolsysteem staat de ontwikkeling van een kind niet centraal. Een lastige moeder weet dat een schoolsysteem haar kinderen vormt in plaats van dat kinderen hun eigen eigen, unieke blauwdruk vormgeven in en schoolsysteem dat past bij hun ontwikkeling en talent.

Het laatste vormt misschien een overdreven utopie die ver te zoeken is, maar een gulden middenweg kan waarschijnlijk al een groot verschil maken.

Lastige moeders: gun het Nederlandse onderwijssysteem geen drop-outs!

Blijf vooral de lastige moeder en draag deze titel trots en met opgeheven hoofd. Blijf lastig en wars, omdat dit gedrag jammer genoeg het verschil maakt tussen gezien worden of stelselmatig en doeltreffend genegeerd worden.

Een lastige moeder is in staat haar kinderen te coachen tot mooie mensen die niet afhankelijk zijn van status of titels. Coach ze tot kinderen die autonoom en zelfstandig beslissingen kunnen en durven nemen, die een eigen weg kiezen los van een schoolse politiek of maatschappelijk oordeel met een daarbij betreffend voordeel.

Laat het behalen van een diploma een doodgewone, verplichte formaliteit zijn, een bevorderingspapiertje dat toegang geeft naar een vervolg. Het is uiteindelijk niets meer en niets minder.

Creëer geen verwachtingen naar een schoolsysteem. Creëer geduld, daadkracht en doorzettingsvermogen om je kinderen door een onderwijssysteem te begeleiden.

Kinderen zijn zoveel meer dan het onderwijs dat ze hebben genoten. Jonge mensen zich laten ontwikkelen, zodat hun blauwdruk is ingeven door moeder natuur, in een evenwichtige balans in zijn totaliteit stralend: alleen lastige moeders kunnen dit realiseren.

Het onderwijssysteem bij lange na niet.

Lastige moeders, laat het onderwijssysteem gewoon doorprutsen en zorg er persoonlijk voor dat het je kinderen niet verprutst.

Een lastige moeder is in haar hart en in haar handelen niet eens een lastige moeder, maar heeft door wanhoop en frustratie geleerd dat goedschiks communiceren binnen een schoolsysteem helaas ondergeschikt is aan kwaadschiks communiceren.

Een moeder die krachtig, respectvol en weldoordacht omgaat met de begeleiding van haar kinderen en de maatschappij waarin ze opgroeien is zoveel meer waard dan een onderwijssysteem ooit kan bieden.

Krachtige moeders: maak het verschil!

Wij steunen jou. Steun jij ons ook?

NU DONEREN

© Tekst Anke van Geel van VerAnkerJe | Redactie Alice K. Burridge van Green Writing | Beeld Seth Matahelumual van Epicart | Stichting Hoogbegaafd!