Je kinderen door een onderwijssysteem coachen voelt als proppen, duwen en forceren met als eindresultaat de minder flatteuze titel die school voor je in petto heeft: de lastige moeder. Dat het net deze “lastige” moeders zijn die iedere dag, tegen beter weten in, hun kinderen naar school brengen, om ze vervolgens zeven uurtjes later weer in tranen en totale wanhoop weer van school te halen, daar heeft niemand een notie van. Vooral school niet, omdat school het altijd beter weet. Het is immers een school.
Aanpassen maar niet afstemmen, met grote gevolgen van dien. Verdriet, frustratie, lichamelijke en geestelijke klachten zorgen er tot op heden niet voor dat een lastige moeder op haar knieën wordt gebracht. De grootste drijfveer: haar onzichtbare jonge eendjes, die ze ziet opgroeien tot jongvolwassen zwanen die goed in staat zijn om daadkrachtig bij te dragen aan een maatschappij. Een balans houden tussen goed of kwaad, blij of verdrietig… de lastige moeder is in staat om het allemaal waar te maken. Een lastige moeder is de accu voor vele kinderen.
Lastige moeders weten dat hun kinderen meer zijn dan de onvoldoende op een kortzichtig proefwerk.
Het zijn net de ongrijpbare kinderen die vervelend gedrag vertonen, de dagdromers die niets vernemen van de gegeven lesstof omdat eigen gedachtes te interessant zijn om te negeren. Het zijn de kinderen die geen genoegen nemen met het juiste antwoord omdat het juiste antwoord net zo goed onjuist geïnterpreteerd kan worden. Het zijn de kinderen die geen genoegen nemen met een enkel juist antwoord, maar die vele juiste antwoorden kunnen vormgeven, geniale denkstructuren die een lastig obstakel vormen binnen een onderwijssysteem.
De kinderen van lastige moeders zijn stiekeme, geniale pareltjes waar in de nabije toekomst grote behoefte aan is.
Het is een onderwijssysteem dat niet wil knakken of buigen, omdat een eigen schoolse visie wordt bepaald door wet- en regelgeving.
Het huidige leersysteem overeind houden gaat ten koste van vele kinderen, die zich moeten voegen naar deze bijna dwangmatige wet- en regelgeving dat een schoolsysteem plichtmatig opvolgt omdat het een mooi gedekte tafel aanbiedt voor vele hongerige mondjes, maar helaas niet voldoende voedingsstoffen blijkt te hebben voor alle mondjes.
In een schoolsysteem staat de ontwikkeling van een kind niet centraal. Een lastige moeder weet dat een schoolsysteem haar kinderen vormt in plaats van dat kinderen hun eigen eigen, unieke blauwdruk vormgeven in en schoolsysteem dat past bij hun ontwikkeling en talent.
Het laatste vormt misschien een overdreven utopie die ver te zoeken is, maar een gulden middenweg kan waarschijnlijk al een groot verschil maken.
Lastige moeders: gun het Nederlandse onderwijssysteem geen drop-outs!
Blijf vooral de lastige moeder en draag deze titel trots en met opgeheven hoofd. Blijf lastig en wars, omdat dit gedrag jammer genoeg het verschil maakt tussen gezien worden of stelselmatig en doeltreffend genegeerd worden.
Een lastige moeder is in staat haar kinderen te coachen tot mooie mensen die niet afhankelijk zijn van status of titels. Coach ze tot kinderen die autonoom en zelfstandig beslissingen kunnen en durven nemen, die een eigen weg kiezen los van een schoolse politiek of maatschappelijk oordeel met een daarbij betreffend voordeel.
Laat het behalen van een diploma een doodgewone, verplichte formaliteit zijn, een bevorderingspapiertje dat toegang geeft naar een vervolg. Het is uiteindelijk niets meer en niets minder.
Creëer geen verwachtingen naar een schoolsysteem. Creëer geduld, daadkracht en doorzettingsvermogen om je kinderen door een onderwijssysteem te begeleiden.
Kinderen zijn zoveel meer dan het onderwijs dat ze hebben genoten. Jonge mensen zich laten ontwikkelen, zodat hun blauwdruk is ingeven door moeder natuur, in een evenwichtige balans in zijn totaliteit stralend: alleen lastige moeders kunnen dit realiseren.
Het onderwijssysteem bij lange na niet.
Lastige moeders, laat het onderwijssysteem gewoon doorprutsen en zorg er persoonlijk voor dat het je kinderen niet verprutst.
Een lastige moeder is in haar hart en in haar handelen niet eens een lastige moeder, maar heeft door wanhoop en frustratie geleerd dat goedschiks communiceren binnen een schoolsysteem helaas ondergeschikt is aan kwaadschiks communiceren.
Een moeder die krachtig, respectvol en weldoordacht omgaat met de begeleiding van haar kinderen en de maatschappij waarin ze opgroeien is zoveel meer waard dan een onderwijssysteem ooit kan bieden.
Krachtige moeders: maak het verschil!
Dankjewel voor het delen van dit bericht. Ik ben zo’n lastige moeder… én ik ben docent op een VO school. Komende woensdag mag ik gaan praten over mijn dochter van 13. Die: een lastige basisschool-tijd had, met een uitstroomprofiel (na een HB test in groep 8), op TL niveau. In gesprek met school een plaatsing in H/V brugklas. Redelijk gelukkig, maar totaal niet met schoolse zaken bezig. Ene na andere onvoldoende, maart 1e lockdown, juli: advies HAVO. Klas 2 HAVO: zelfde verhaal: dromen, tekenen, denken… maar leren uit een boek is er niet bij. Wederom lockdown, verhuizing naar andere kant van het land: maart 2021: toetsweek (na lockdown en vervolgens hybride onderwijs op nieuwe school): 10 tekorten. Advies: TL3.
Kind is doodongelukkig, hangt alleen nog maar op bed is enorm moe, heeft voor de tigste keer geen aansluiting en is intussen aanbeland bij psychische problemen.
WOensdag wil de school een gesprek waarin ze uitleggen waarom ze mijn kind naar TL willen, of willen laten doubleren.
Er wordt gekeken naar een cijferlijst op basis van niets! Ik ben woensdag een HEEL LASTIGE moeder!!! Hoe goed ik de verlegenheid van school ook begrijp.
Hier hetzelfde verhaal. Het voordeel van afstromen naar TL3 is dat het kind vrij snel kan kiezen voor een mbo opleiding welke iets meer binnen het interesse gebied valt.
Overstappen naar mbo kan overigens ook na havo 3. Maar als de interesse voor school er op dit moment niet is, dan kan tl wat verlichting geven is onze ervaring. Er is domweg meer vrije tijd voor de leuke dingen;).
En je krijgt er als moeder ook meer rust door.
Heel veel sterkte! Het gelukkig worden van een kind hangt niet af van een opleidingsniveau. Laat het vooral veel dingen doen die het leuk vindt, zodat er ruimte is voor ontwikkeling. Dat gaat niet lukken binnen de meeste VO opleidingen. Dus probeer verder te kijken.
Mooi geschreven en heel herkenbaar. Ik ben ook zo’n lastige moeder geworden. Noodgedwongen met 2 2E (twice exeptional) kinderen.
Mijn oudste (Combi HB en Asperger) zit gelukkig eindelijk op haar plek bij Agora VO. Nu de jongste nog. Tijdelijke onderwijsvoorziening sinds december jl., eigenlijk groep 8. In die voorziening zitten ca. 10 kinderen van kleuterklas tot groep 8. Het lesaanbod is totaal niet passend. Hb- begeleiding is in december beloofd, maar is er nog steeds niet, en ik verwacht het ook niet meer. Wel ben ik blij dat hij er tot de zomervakantie mag blijven, terwijl 12 weken eigenlijk de max is. Hij voelt zich wel voor het eerst veilig op school en een wisseling nu zou funest voor hem zijn. Dat zou nl. Zijn 6e wisseling worden.
Combi HB en ADHD. Ook op SO gezeten, maar ook dat bleek niet passend en wel traumatiserend door het aanzien van de hardhandige aanpak van de kinderen door de leerkrachten. Hij was doodsbang. Naast de lesstof heft hij stapels boeken gelezen, want extra verbreding/verdieping of ander educatief aanbod was er niet, laat staan hb-expertise.
Vervolgens op aanraden van SO weer naar een reguliere school. Ook daar geen Passend Onderwijs.
Schooladvies van basisschool (van inschrijving) werd TL-HAVO, ondanks een recent iq-rapport met VWO aanbeveling en ondanks de dringende oproep van minister Slob om in deze Covid-tijd kansrijk te adviseren en ook nog eens puur gebaseerd op de eindtoets van februari, maar naast dat advies ook het advies om eerst nog een jaar groep 9 te doen, een soort tussenjaar. Hij is door school (niet passend onderwijs) afgegleden van een VWO advies, via HAVO- advies naar TL-Havo advies. Met depressie en suïcidale gedachten op de koop toe.
De groep 9 was het daar niet mee eens en boden hem een HAVO-VWO-klas aan. Een andere school (die van zoon’s voorkeur), bood hem dat ook aan, ondanks het advies van de basisschool. Hij heeft daar nu zelf voor gekozen. We zijn eindelijk verlost uit de tangen van deze basisschool.
Uit het artikel:
Lastige moeders, laat het onderwijssysteem gewoon doorprutsen en zorg er persoonlijk voor dat het je kinderen niet verprutst.
Mijn vraag? Hoe doe je dat dan? Als een school zijn zorgplicht verzaakt, een uitspraak van de Geschillencommissie Passend Onderwijs naast zich neerlegt en school de macht heeft?
Die een onterechte VT-melding- dreiging doet en ook een paar maanden later de LPA omdat zoon bijna 3 maanden thuiszat en zij wilde voorkomen dat zoon meegeteld zou gaan worden met de thuiszitters en hij vóór een bepaalde datum op een school moest zitten, anders zouden we van haar een VT-melding krijgen (en een boete en een proces verbaal)?!
Dan wordt je toch klemgezet door macht? Ja ik ben een lastige moeder en nee ik mishandel en verwaarloos mijn kind niet. We hebben gelukkig een goede fijne band met elkaar en ik heb voor zijn welzijn gestreden!
Zoon was toen al verprutst door het schoolsysteem. En hij is niet de enige! Er zijn zelfs kinderen die door niet Passend Onderwijs onterecht uit huis zijn geplaatst. Niet alleen die kinderen, maar ook hun broertjes, zusjes, ouders en andere gezinsleden worden daardoor voor het leven beschadigd. Achteraf bewezen onterecht met gerechtelijke uitspraken!! Levens worden hierdoor verwoest.
Wij hebben nu het geluk van 2 VO’s die een andere mening toebedeeld zijn dan de basisschool. Uit zichzelf en zonder onze tussenkomst!
We hebben de VT-melding kunnen voorkomen, door ons te voegen naar het systeem, door te kiezen voor een volgende plek met voor hem niet Passend Onderwijs.
Ik ben het dus niet eens met dat ene stukje in het artikel wat ik aanhaalde. Er zal echt iets moeten veranderen aan het onderwijssysteem, waarbij Wetswijzigingen nodig zijn om drang en dwang vanuit scholen en leerplicht te kunnen doen verdwijnen als het gaat om Passend Onderwijs voor kinderen. Ik weet dat de motie daarover in de 2e kamer is aagenomen, maar dit wordt nog niet uitgevoerd. Er is nog geen wetswijziging en er is nog geen leerrecht ipv leerplicht. Er is wat dat betreft nog steeds veel te bewerkstelligen wat het onderwijssysteem betreft. Niet voor niets noemde Pieter Omtzicht in het interview met AD dat er een Onderwijscrisis is. Laten we het er alsjeblieft niet bij laten zitten, want er is nog heel veel werk aan de winkel.
Lastige moeders, laat het onderwijssysteem gewoon doorprutsen en zorg er persoonlijk voor dat het je kinderen niet verprutst.
Natuurlijk ben ik van mening dat het Nederlands onderwijs moet veranderen daar mag geen twijfel over bestaan.
Maar als ouder van een kind ben je uiteindelijk ook verantwoordelijk voor een stukjes levensgeluk, algemene ontwikkeling, sociaal emotionele ontwikkeling, gezondheid enzovoorts. En net hier kun je naar mijn bescheiden inzien daadkrachtig ondersteunen bieden naar je kind. Buiten schooltijden bestaat er ook nog een hele wereld waarin je als ouder voor je kind het verschil kunt maken in zijn/haar ontwikkeling. Pak deze kans als ouder en laat de ontwikkeling van je kind niet alleen maar afhangen van een schoolsysteem waar ze doorheen moeten.
Dank voor je nuancering, heel fijn!
Hey allemaal, kinderen misschien wat meer zelf op ontdekkingsreis laten gaan en daar hoort vallen en opstaan ook bij, dat geld voor ieder onder ons, ongeacht of je het links of rechtsom draait uiteindelijk vinden alle kinderen een plekje in het maatschappelijke verkeer, mijn visie is leg niet teveel de nadruk op het feit dat je aan bepaalde eisen moet voldoen bij een test die afwijkend is en als ouder zijnden je erbij neerleggen als het anders loopt zoals je misschien had gehoopt of zelfs had verwacht. Laat kinderen hun eigen koers bepalen en richting kiezen die voor hun het beste aanvoelt uiteraard met de juiste sturing en een grote portie liefde. Uitendlijk ben je nooit te oud om te leren en zijn er vele wegen die na Rome leiden. BE OPEN MINDED.