Kleuters krijgen plaatjes voor ogen om kleuren te leren. Een tomaat is rood. Snelle peuters krijgen deze eerder voorgeschoteld. Sommigen leren door te zaaien, zien groeien en oogsten, dat er ook groene tomaten bestaan. Weinigen leren dat er ook paarse tomaten bestaan.
Het is precies zo met ICT onderwijs. Schoolgaande kinderen leren o.a. Wikikids gebruiken om informatie op te zoeken ten behoeve van leerdoelen. En ze kijken veel, zonder toezicht, naar YouTube filmpjes. Daarin krijgen ze eenzijdige voorgevormde informatie, en sluikreclames onder ogen, die ze niet in twijfel leren trekken.
Kinderen behoren ervan uit te mogen gaan dat de voorgeschotelde en door hen te vinden beschikbare informatie correct en ook compleet is. Internet is wat dat betreft mijlenver verwijderd van de ‘ouderwetse’ encyclopedia (die door vele professionals was gezien en herzien alvorens deze werd gepubliceerd). Of niet? Hebben wij als ouders en onderwijzers ook de taak om hen te onderwijzen dat er ook valse informatie en kennis bestaat en hoe dat te onderscheiden van juiste of op zijn minst gecontroleerde informatiebronnen?
Ik kies voor het laatste, met oog op veiligheid en bewustwording van veiligheid. Ik leer mijn kind dus:
Ja, een tomaat is rood, maar zoek door en kijk verder, want wie weet leer je meer.
